پایگاه اطلاع رسانی شهدای شهرستان ایذه

 در روستای ترشـک دهستان سوسن از توابع شهرستان ایذه در خانواده‌ای متدین متولد شد.

 ایام کودکی خود را در آغوش گرم خانواده بیـن مزارع و کوهستان‌های قد برافراشتة این دیار سپری کرد تا از همان دوران کودکی درس ایستادگی و مقاومت را بیاموزد. تحصیلات ابتدایی را در زادگاهـش به پایـان رسـاند و به دلیل مشکلات اقتصادی خانواده ازادامه تحصیل باز ماند وبه کار کشاورزی مشغول شد ، تا از این طریق در تأمین مخارج زندگی پدر و مادرش را یاری کند . زمان می‌گذشت و شخصیت وی به گونه‌ای شکل می‌گرفت که رهرو ائمه اطهار باشد و آنان را الگوی خود قرار دهد.

 در سال 1342 در روستای چهارقاش سوسن از توابع شهرستان ایذه در خانواده‌ای متدین دیده به جهان گشود.

 پس از طی دوران کودکی، به دلیل مشکلات مالی و کمک به تأمین مخارج خانواده نتوانست به تحصیل بپردازد؛ از همین رو به کار کشاورزی و دامداری پرداخت تا از این طریق از بار مشکلات  خانواده بکاهد. گذراندن زندگی در سختی و مشقت او را آبدیده ساخت؛ به طوری که چون کوهی استوار در برابر مصائب ایستادگی می‌کرد.  

فردی مؤمن و خداجو بود و ضمن آموختن راه و رسم زندگی به فراگیری دستورات الهی اهمیت می‌داد. در دوران نوجوانی فضایل اخلاقی‌اش زبانزد عام وخاص بود ؛ در جایی که اشتباه می‌کرد با تواضع اشتباهش را می‌پذیرفت و همواره از غرور و تکبر پرهیز می‌کرد.

 اول فروردین ماه 1337 در روستای غریبی‌ها از توابع شهر دهدز چشم به جهان گشود.

شغل پدر کشاورزی و دامداری بود. از لحاظ اعتقادی خانواده‌ای مذهبی، متدین و معتقد به ائمه‌ی اطهار(ع) بود. دوران کودکی خود را در آغوش پر مهر و محبت مادر، در کنار خانواده در همان روستای محل تولدش سپری نمود.

 در سن 7 سالگی راهی دبستان روستا گردید و تحصیلات دوران ابتدایی خود را شروع کرد. همیشه با هم‌کلاسی‌هایش مهربان بود. در همان دوران کودکی به لحاظ شرایط خاص زندگی و خانواده در کنار پدر و مادر و دیگر اعضای خانواده در امور زندگی و کشاورزی و دامداری همکاری می‌کرد. پس از اتمام دوران تحصیلات ابتدایی به علت مشکلات معیشتی نتوانست به تحصیلات خود ادامه دهد و همدوش اعضای خانواده برای رفع گذران زندگی و تأمین معیشت زندگی خانواده‌شان به کشاورزی و دامداری پرداخت. همیشه در مراسمات مذهبی شرکت می‌کرد و با عشق و علاقه‌ای که به سرور و سالار شهیدان داشت، در مراسمات دهه محرم حضور چشمگیری داشت.

 اول فروردین ماه 1347 در روستای پرچستان اورک- شالو از توابع شهرستان ایذه چشم به جهان گشودند. در خانواده‌ای متوسط و مذهبی زیر سایه‌ی پدری فداکار و دلسوز که با کشاورزی امرار معاش می‌کرد پرورش یافت.

نسبت به اهل بیت و ائمه اطهار(ع) ارادت خاصی داشتند  به گونه‌ای که راه سرور شهیدان امام حسین(ع) را الگوی راه خود قرار داده بود. قبل از اینکه به سنّ قانونی خدمت سربازی برسد داوطلبانه در سال اول دبیرستان به جبهه اعزام شدند.

 در سال 1344در روستای یگاوی ده شیخ از توابع شهرستان ایذه دیده به جهان گشود.

 تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در روستا با رتبه شاگرد اولی به پایان رساند. سپس برای ادامه تحصیل به شهر ایذه مهاجرت نمود.

 شهید باقری انسانی وارسته، از جان گذشته، آزاد اندیش، بزرگ منش، بی‌ادعا، باوقار، توانا، غیرتمند، شایسته، صمیمی، آراسته، کم حرف، منظّم با چهره‌ای نورانی و لبانی متبسّم بود.

 در سی ام شهریور 1340 در روستای ناشلیل از توابع شهرستان ایذه دیده به جهان گشود.

 دوران کودکی را در آغوش گرم خانواده سپری کرد. در سن 7 سالگی مرحله‌ی مقدماتی کسب علم و دانش را در زادگاهش آغاز نمود و به دلیل مشکلات مالی قادر به ادامه‌ی تحصیل نبود و در همان سنین کودکی و نوجوانی مشغول کارکردن شد تا بتواند امرار معاش کند. علاوه بر اینکه در کشاورزی به خانواده خود کمک می کرد، سعی داشت حرفه جوشکاری را بیاموزد و یک کارگاه کوچک جوشکاری در شهر ایذه برای خود به راه انداخت تا کمکی در تأمین مخارج زندگی‌اش باشد. صفا و صمیمیت محیط روستا از وی فردی خوش‌اخلاق و مهربان ساخته بود. در برابر مشکلات فردی صبور و بردبار بود، به طوری که در برابر ناملایمات روزگار نا امید و خسته نمی‌شد.

در سال 1340 در روستای ناشلیل از توابع شهرستان ایذه دیده به جهان گشود.

 دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی را قبل از انقلاب در روستای ناشلیل سپری نمود، ولی دوران راهنمایی را به علت فقر مالی و نبودن امکانات رها کرد.  دوره‌ی جوانی‌اش مصادف با شروع انقلاب اسلامی بود. عشق و علاقه‌ی خاصی به امام(ره) و انقلاب داشت و همواره در کلاس‌های دینی و اخلاقی شرکت می‌کرد و سخنان امام خمینی(ره) را سرمشق و الگو قرار می‌داد و به دیگران سفارش می‌کرد که از این انقلاب با دل و جان محافظت کنید تا خداوند پشتیبان شما و امام این انقلاب است. همیشه به روحانیت علاقه‌ی خاصی داشت و نسبت به امور معنوی و عبادی و در همه‌ی کارهای خیر پیش‌قدم بود.

 اول آبان ماه 1344 در روستای سادات حسینی از توابع شهرستان ایذه چشم به جهان گشود.

 شهید بارزی در دامن خانواده‌ای مذهبی و در سایه‌ی پدری مهربان که زندگی خود و فرزندانش را با کار کشاورزی می‌گذراند بزرگ شد. همیشه نمازش را به موقع به جا می‌آورد و نسبت به فرایض دینی خیلی حساس بود و حتی هنگامی که ماه مبارک رمضان با تابستان تقارن پیدا می‌کرد با وجود گرمای تابستان و انجام فعالیت‌های زندگی روزه می‌گرفت. به امام حسین(ع) علاقه‌ی خاصی داشت چون می‌گفت اگر امام حسین(ع) و عاشورا نبود الآن خبری از اسلام هم نبود و ما باید راه امام حسین(ع) را ادامه دهیم.