پایگاه اطلاع رسانی شهدای شهرستان ایذه

شهید محمدتقی شهولی

 در سال 1346 در روستای کوه شور از توابع شهرستان ایذه دیده به جهان گشود. پدرش کشاورز بود و شهید هر وقت بیکار بود به پدر و مادر خود کمک می نمود، ولی بیشتر وقت خود را صرف مطالعه و خواندن کتاب های درسی و مذهبی می کرد. از نظر رفتار و اخلاق بسیار خوش اخلاق و خوش برخورد بود. یکی از شیفتگان امام(ره) بود و به فرمان امام لبیک گفت. در سن 17 سالگی از طریق بسیج دانش آموزی بارها به جبهه اعزام شد. آخرین بار در سال 1365 به لشکر 7 ولی عصر(عج) گردان حضرت رسول(ص) شهرستان ایذه اعزام و همراه با این گردان در عملیات غرورآفرین کربلای پنج شرکت کرد. آخرین مسئولیت ایشان در عملیات، آر پی جی زن بود و همیشه به خاطر شجاعت و مهارتی که در شلیک آرپی جی داشت برای مأموریت های سخت و خطرآفرین انتخاب می شد. سرانجام در تاریخ 24/10/65 در شهرک دوعیجی عراق بعد از نبردی سخت با دشمن به وسیله راکت دشمن در منطقه ی عملیاتی کربلای 5 در شلمچه به شهادت رسید.

آرامگاه شهید در روستای کوه شور قرار دارد تا میعادگاهی برای عاشقان ولایت و شهادت باشد.

وصیت نامه ی شهید محمدتقی شهولی:

با درود و سلام به رهبرکبیر انقلاب اسلامی ایران و مستضعفان جهان و با درود و سلام به ارواح پاک طیبه شهدای صدر اسلام تا شهدای انقلاب اسلامی و از شهدای انقلاب اسلامی تا شهدای جنگ تحمیلی که توانستند با خون خویش درخت پر ثمر اسلام را آبیاری کنند و تا اینجا برسانند و از همین جا نصیحت و وصیت خویش را آغاز می کنم.

به نام خداوند پاک و ایزد منان و به نام خالق مخلوقات.

ای امت شهید پرور قهرمان بدانید و به همه این سخن را بگویید که من این راه را با چشم بصیرت که راه صراط مستقیم است انتخاب کرده ام. پس ای پدر و ای مادر قهرمان پرور تنها وصیتی که به شما مادر غمخوارم دارم این است که حتی یک قطره اشک برایم نریزید و گریه و سوگواری نکنید و همیشه رو به خنده باشید و با شادی بگویید که ای خداوند پاک، تو را سپاس و ستایش می کنم که فرزندی چون علی اصغر به من دادی که من هم او را هدایت و ارشاد کنم در راه حق تعالی و برای فرمان تو به جبهه برود و شهید بشود و هیچ غم مخور که من مرده ام، بلکه من زنده ام و نمرده ام و فقط از خداوند تبارک و تعالی بخواهید که رهبر کبیر انقلاب، این ابرمردی که دلش برای مستضعفان جهان می تپد و این پیر پرسوز جماران را تا انقلاب مهدی(عج) حتی کنار مهدی(عج) سایه اش بر سر مستضعفان جهان کوتاه مگردان، آمین. در حقیقت که زندگی فقط عقیده جهاد در راه خداست در راه کسی که می میراند و زنده می گرداند.

برادران و پدران و مادران قهرمان پرور ایران حال که انقلاب اسلامی ایران دارد به جاهای دیگر صادر می شود و کفار از هر راهی برای جلوگیری از آن وارد می شوند و به مقابله با آن می پردازند برای این است که منافعشان در معرض خطر است و هر فرد مسلمانی باید سهمی در انقلاب اسلامی و جنگ تحمیلی داشته باشد و نباید بی تفاوت بماند و باید از این دو راه یکی را انتخاب کند، یعنی یا خون بدهد یا پیام و من چون خود را قادر به رساندن پیام نمی دیدم، خون را برگزیدم و آمدم و به ندای امام لبیک گفتم و خون را انتخاب کردم تا شاید خون خویش را برای حفظ و تداوم هرچه مستحکم تر شدن انقلاب اسلامی بریزم. چون حیاتم آن طور که شاید و باید این انقلاب ثمربخش باشد نبود. امیدوارم که خانواده ام مرا ببخشد خصوصاً مادرم و از آنها می خواهم که برای من ناراحت نباشند چون دشمن از این سوگواری و ناراحتی خوشحال می شود.

 چون من با تمام وجود مدت ها در پی آن بودم که خداوند روزی را برساند که بنده ی حقیر را در راه حق به شهادت برساند و از برادران و خواهران و از پیر و جوان از آنها می خواهم در راه شناخت هرچه بیشتر و بهتر اسلام تلاش و کوشش بنمایند و از خداوند مخلوقات انتظار دارم که این ظلمت و وحشت را با نور خود نائل بگرداند.

بارالها! دوست دارم همچون شمع در دل شب بسوزم و راه را برای هدایت شدگانت روشن کنم.

 خدایا این دعاهایم را مستجاب بگردان. خدایا خدعه ی بشریت و دشمنان اسلام و انقلاب اسلامی را به خودشان برگردان.  خدایا! از تو شکر و سپاسگزارم که راه شهادت را بر من گشودی.