پایگاه اطلاع رسانی شهدای شهرستان ایذه

 در هفتم فروردین ماه 1341 مصادف با سوم شعبان ، میلاد فرخنده سالارشهیدان، امام حسین علیه السلام در خانواده‌ای مذهبی وکشاورز درمنطقه نورآباد شهرستان ایذه دیده به جهان گشود .

ازهمان کودکی که سیمای نورانی، وهوشی سرشار داشت دوران ابتدایی وراهنمایی را درمحل زادگاهش پشت سر گذاشت ودر دوران دبیرستان وارد برنامه‌های مبارزاتی بارژیم ستم‌شاهی پهلوی شد. چندین بار ساواک او را مورد تعقیب قرار داد ولی موفق به دستگیری وی نشد. در کنار فعالیت‌های مبارزاتی و مذهبی ازدرس خود غافل نشد ومدرک دیپلم را گرفت.

در مدیریت بحران‌های پس از پیروزی انقلاب، خصوصاً تشکیل و راه اندازی کمیته انقلاب اسلامی و برقراری امنیت شهروندان بسیار پرتلاش و ایفای نقش فراوان نمود، اما از آنجا که پیوسته آرزوی خدمت به محرومان را در سر می‌پروراند درتاریخ 18/7/60 وارد جهاد سازندگی شهرستان ایذه شد و در آنجا نیز با گذراندن دوره‌های لازم، وارد کمیته پزشکی جهاد شد و با همراهی تنی چند از جوانان وپزشکان مؤمن جهت کمک به بهبودوضعیت بهداشت ودرمان مردم محروم مناطق ایذه مرکز درمانی جهاد سازندگی  واقع در خیابان حافظ جنوبی، مقابل  مصلای نماز جمعه‌ی ایذه را تشکیل و راه‌اندازی نمودند و پس از مدتی به عنوان مسئول گروه پزشکی با سفرهای چند روزه به روستاهای محروم شهرستان ایذه که آن زمان شهرستان باغملک هم بخشی از ایذه محسوب می‌شد.

به محرومان خدمت و امداد رسانی می‌کردند. محرومیت‌های ناشی از بی‌توجهی رژیم طاغوت در مناطق روستایی وشهری بیداد می‌ کرد، حتی روستاهای همجوار شهر هم از نداشتن امکانات جاده ،آب آشامیدنی سالم، برق وامکانات اولیه زندگی محروم و دررنج به سر می‌بردند. گروه پزشکی شهید امیدپور، با ورود به روستاها از برگزاری کلاس‌های بهداشتی گرفته تا بازدید و کنترل آب آشامیدنی، بیماریابی و درمان مردم به صورت شبانه‌روزی به آنها خدمت می‌کرد.

به نقل از همکاران شهید «وقتی شب هنگام شهید برای استراحت به محل استراحت ما آمدند هنگامی که کفش و جورابش را در آوردند ، پاهایش از شدت کار و پیاده روی تاول زده بود.» حاصل ازدواجش  یک فرزند دختر و یک فرزند پسر است. فرزند پسر 4 ماه پس از شهادت پدر متولد شد.

خواهر شهید نقل می‌کند: «چون شهید با فقر ومحرومیت دست و پنجه نرم کرده بود سر و کارش بیشتر با فقر ومحرومیت بود.  در برابر سختی‌ها مانند فولاد آب دیده شده بود ، هرگاه چهره‌ی خندان و با متانت او را می‌دیدم  احساس احترام خاصی در دلمان موج می‌زد زیرا همیشه در تب وتاب عشق و خدمت به محرومین می‌سوخت ، گاهی هفته‌ای یکبار به منزل می‌آمد  ولی هر وقت از زن و بچه‌اش حرف می‌زد حاکی ازعشق و گرمای کانون خانواده‌اش بود، گرمایی که او را در کمک به دیگران یاری می‌داد.»

 شهید والامقام امیدپور در کنار خدمت به محرومین در مواقع ضروری به مناطق جنگی نیز اعزام شد و در عملیات‌های فتح المبین،  بیت المقدس و خیبر حضور یافت و مجاهدت‌های فراوان نمود، سرانجام در تاریخ 29/11/62 برای آخرین بار ازسوی جهاد سازندگی در قالب گروه پزشکی به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل  اعزام شد و در عملیات خیبر(منطقه هورالعظیم) در تاریخ 5/12/62 به درجه رفیع شهادت نائل آمد وقلبش که مملو ازعشق به ولایت و خدمت به محرومین ومستضعفین بود، از تپش باز ایستاد تا به همه درس ایثار، شجاعت وعشق به ولایت و عشق به خدمت به محرومین را بیاموزد. پیکر پاکش در گلزار شهدای نور آباد ایذه ، زیارتگاه امت حزب الله است.