پایگاه اطلاع رسانی شهدای شهرستان ایذه

 در سال 1345 در خانواده‌ای مذهبی در شهرستان ایذه به دنیا آمد.

تحصیلاتش را تا دوره‌ی راهنمایی ادامه داد و به دلیل فقر خانوادگی و محیط خفقان‌آور دوران طاغوتی، ترک تحصیل کرد. این مصادف با زمانی بود که وی فعالیت‌های خود را علیه رژیم مزدور ستم‌شاهی آغاز کرد، علاقه‌ی زیادی به شهادت داشت و در سال 1363 به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد با این که سن کمی داشت اما همچنان شور و اشتیاق شدیدی نسبت  به جبهه پیدا کرده بود. او همیشه دوست داشت که به عشق کربلا رفتن به جبهه برود و به همین خاطر بود که خیلی کم به خانه می‌آمد و کم تقاضای مرخصی می‌کرد.

از خصوصیات این شهید بزرگوار این بود که بسیار خوش‌رو و مهربان بود و به پدر، مادر، خواهران و برادر خود احترام زیادی می‌گذاشت و گرچه خود نتوانست به تحصیل ادامه دهد ولی همیشه به خواهران و برادر خود تأکید می‌کرد که باید آنها درس بخوانند تا برای جامعه مفید باشند و جامعه به بیگانگان نیازمند نباشد.

خاطره‌ای از ایشان در جبهه‌های جنگ نقل می‌شود: «ایشان یک بار در جبهه ترکش خورده بود و خودش حاضر به گفتن این موضوع نبود تا زمانی که بهبود یافت و به مرخصی آمد. مادرش بازویش را دید که کبود است، علت را پرسید. باز می‌خواست انکار کند اما دیگر نمی‌توانست و گفت که: من در اثر اصابت ترکش، 15 روز در بیمارستان اصفهان بستری  بودم» و این گونه بود که معلوم گردید شهید افضلی، چقدر فداکار و باشهامت است و نسبت به جهاد در راه خدا هیچ بیمی نداشت.

سرانجام در تاریخ 26/09/1365در منطقه‌ی عملیاتی کوشک بر اثر اصابت ترکش به درجه‌ی رفیع شهادت نایل آمد و روح آسمانی‌اش به ملکوت اعلی پیوست. پیکر مطهرش در قطعه‌ی شهدای اکبرآباد  شهرستان ایذه  به خاک سپرده شد، تا زیارتگاه دیگر عاشقان این مرز و بوم باشد.

مادر شهید وصیت کرده بود که او را پایین قبر فرزند شهیدش به خاک بسپارند و در سال 1382 یعنی 19 سال پس از شهادت فرزندش به رحمت خدا پیوست طبق وصیت قبر ایشان را در پایین قبر شهید گذاشتند در زمان کندن قبر با توجه به کمبود  مکان مجبور شدند برای تکمیل قبر کمی به سمت پایین قبر شهید بروند و در همین حال بود که پایین قبر شهید فرو ریخت و پاهای شهید تا ساق مشخص شدند و به گفته شاهدان مانند این بود که شهید را همین حالا دفن نموده باشند، زیرا پاهایش هنوز سالم بودند و رایحه ی خوش بویی از قبر ایشان بیرون می آمد که همه را حیرت زده کرد و همه دور قبر شهید به گریه و زاری و فرستادن صلوات پرداختند.