پایگاه اطلاع رسانی شهدای شهرستان ایذه

سال 1347 در شهرستان ایذه و در میان خانواده مذهبی و مقید چشم به جهان گشود .

 از همان دوران کودکی عشق و علاقه زیادی به اسلام و مسائل مذهبی و دینی داشت. با جنگ تحمیلی او که دوران راهنمایی را آغاز کرده بود مثل تمام نوجوانان ایران اسلامی شاهد جنب جوش مردم و رزمندگان بود که برای دفاع از دین و میهن آماده می شدند. اما هنوز سن کافی برای اعزام به جبهه را نداشت. بنابراین بیشتر وقت خود را در پایگاهای بسیج و مساجد محله ها می گذراند و با شوق فراوان آموزش های نظامی و دفاعی را فرا می گرفت و همزمان به درس و مدرسه هم توجه می نمود. و ارتباطش با خداوند و قرآن مجید و مسائل دینی و اعتقادی هم روز به روز بیشتر والفتش با روح اسلام و  قرآن بیشتر و بیشتر می شد.

با حضورش در میادین جنگ در سال های بعد، شور شوق او برای حضور در جبهه های نبرد و دفاع جانانه از دین و ایمان ملت سر افرازمان نه تنها برای دوستان بلکه برای معلمانش هم قابل ستایش و احترام بود. شجاعت و فداکاری های او در جبهه هم مثال زدنی بود.

او در جبهه هم لحظه ای از یاد خداوند غافل نبود و همراه همیشگی اش قرآن مجید و دعاهای توسل به ائمه بود. او بسیار شاداب و سر زنده بود. وقتی از جبهه به خانه بر می گشت به گونه ای بود که گویی مهمترین و رویای ترین نقطه عالم جبهه و همراهی با رزمندگان اسلام بوده است. این کار باعث تشویق دوستان و دیگر بچه ها برای اعزام می گردید. شهید بهروز گذشته از این تلاش ها و ویژگی ها آرزویی بس بزرگتر در سر می پروراند و آن شهادت در راه خدا و پیوستن به مقتدایش سرور و سالار شهیدان بود.

اما خداوند سلامت او را برای سال های بعد به خانواده اش بخشید و تقدیر چنین بود که قاصد شهادت او را نه در خاک سرخ سال های جنگ، که در میان همشهریان خود دریابد.

او در تاریخ 12/8/68 بر اثر انفجار مهمات برجا مانده از دوران جنگ تحمیلی در شهرستان ایذه به درجه رفیع شهادت نائل آمد و در قبرستان روضه الزهرا به خاک سپرده شد تا میعادگاهی برای عاشقان جهاد شهادت باشد.