پایگاه اطلاع رسانی شهدای شهرستان ایذه

شهید الماس دهدار

 سال1347در اطراف کوهستان های زاگرس در طبیعت سرسبز، هنگامی که ایل آماده کوچ کردن بود، در یکی از سیاه چادرهای ایل نوزاد پسری به دنیا آمد که خانواده اش نام الماس را برای برگزیدند، تا که پرتوهای درخشانش همچون الماسی گران بها، روشنا بخش ثمره ی زندگانی شان باشد. الماس همچون دیگر کودکان ایل، کودکی خود را در کنار خانواده با سختی و مشقت بسیار در ییلاق و قشلاق و کوچ کردن ایل گذراند و از آنجا که در دامن طبیعت و در کوه های زاگرس پرورش یافته بود انس و الفتی خاص با طبیعت داشت.

گذران زندگی از او فردی سخاوت مند، سخت کوش و با گذشت به بار آورده بود و همواره با پدر و مادر خود به مهربانی و احترام رفتار می کرد.

در زندگی خود صبور و در برابر مشکلات به خدا توکل می کرد و به خاندان عصمت و طهارت(ع) و اهل بیت(ع) توسل می جست و به معنویات و انجام فرایض دینی و عبادی بسیار پای بند بود و نسبت به امر به معروف و نهی از منکر حساس بود و عقیده داشت انسان در جوانی باید پاکدامن و عفیف باشد.

 از آنجا که با قرآن مانوس بود به تلاوت قرآن علاقه ی خاصی نشان می داد. شیفته ی مولای متقیان حضرت علی(ع) و هم چون مولایش خواهان عدالت بود و از بی عدالتی و حق کشی بیزار بود. با اخلاق و رفتار پسندیده و انجام صله ی رحم و اخلاص و تواضع و فروتنی محبوبیت خاصی در میان اقوام و دوستان داشت. به ورزش علاقه مند و به ورزش وزنه برداری می پرداخت و به همراه هم کلاسی هایش در راهپیمایی ها و مراسم مذهبی و عزاداری قبل از انقلاب شرکت می کرد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به فعالیت خود و همکاری با بسیج ادامه داد. علاقه ای خاص به حضرت امام(ره) داشت و کاملاً به ولایت و رهبری معتقد بود.

سربازی و خدمت به جامعه را مقدس می دانست و با حضور خود در جبهه و جنگ و کوتاه کردن دست مزدوران و دفاع از آرمان ها و پیروی از فرمان رهبری، به عنوان سرباز، به رزمندگان خمینی کبیر ملحق شد، تا از کیان اسلام و ارزش های انقلاب دفاع کند. سرانجام در روز 3/3/1369با رشادت، سرافرازی و شجاعت خود در منطقه سرنی در پدافند غرب با رسیدن به بزرگترین آرزویش، در راه خدا به شهادت رسید و در سن 18 سالگی متاع جوانی خود را با بهشت ابدی و جاودان معامله و به پیشگاه معبود ازلی و ابدی خود شتافت.

پیکر مطهرش در قبرستان شهدای روضه الزهرای ایذه به خاک سپرده شد تا میعادگاهی باشد برای عاشقان شهادت و ولایت.

فرازی از وصیت نامه ی شهید الماس دهدار:

پدر، مادر، خواهر و برادران اگر روزی از این دنیا رفتم و حیات در این دنیا نبود به خاطر من راضی نیستیم حتی قطره ای اشک بریزید بر مزارم با لب خندان و لباس سفید بیایید تا همه بدانند که از این دنیا و از این زندگی دنیوی خود رها شدم.