پایگاه اطلاع رسانی شهدای شهرستان ایذه

شهید مجید غلامزاده

عید نوروز سال 1341 برای خانواده ی غلامزاده متفاوت تر از همه سال های دیگر بود، چرا که صاحب فرزندی شدند که سال ها بعد همچون چراغی پرفروغ، روشنگر راه هم وطنانش شد.

مجید  از همان کودکانی بود که امام خمینی(ره) آنان را سرباز در گاهواره ی خود خواند. به خاطر بلوغ بالایش خواندن نماز را از شش سالگی در کنار دیگر اعضای خانواده اش به خوبی آموخته بود و از شرکت کنندگان همیشگی و در صف اول نماز جماعت بود، با وجود خردسالی اما به دلیل علاقه ی وافری که به امام داشت با پدر در تظاهرات ضد نظام شاهنشاهی شرکت می کرد و همیشه می گفت: من امام را دوست دارم. با گذراندن دوران ابتدایی و راهنمایی در شهرستان ایذه قدم به دبیرستان نهاد و با انتخاب رشته ی مورد علاقه اش شوق روزافزون خود را در رسیدن به آرزویش که همان اشتغال در لباس مقدس آموزگاری بود، نشان داد اغلب پدر را در مغازه داری یاری می کرد.

در رانندگی نیز مهارت بالایی داشت  و بصورت پیوسته ورزش می کرد. در احترام به والدین و صله ی ارحام و کمک به نیازمندان شهره بود. اطاعت از ولایت فقیه زمان خود را سرلوحه کارهایش قرار داده بود و  همین دلیل برای او کافی بود تا با وجود علاقه ی زیاد به درس، ادامه تحصیل را رها کرده  تا لباس مقدس سربازی نظام اسلامی را برتن کند. روز بیستم مردادماه سال 1363 به خدمت اعزام شد.

ابتدای امر در مسجدسلیمان او را اسکان دادند، بعد از گذراندن دوره آموزشی راهی کردستان شد و از آنجا به جزیره ی مجنون فرستاده شد. شهید عقیده داشت که جنگ بر ما تحمیل شده و وظیفه ی ما دفاع از میهن است و این مطلبی بود که در نامه هایش به خانواده بارها به آن اشاره کرده بود. آخرین نامه ی شهید سه روز بعد از شهادتش به دست خانواده اش رسید که در آن نوشته بود: خداوند مواظب همه کس است و هر چه خدا بخواهد همان می شود که نشان دهنده ی اعتقاد راسخ و روح بلند این شهید بزرگوار بود.

سرانجام در تاریخ 15/7/1363 در منطقه ی مجنون با روحی آرام و سرشار از عشق به میهن اسلامی و امام خمینی (ره) در حالی که از ناحیه شکم مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفته بود به خیل عظیم شهداء پیوست تا پیکر مطهرش در گلزار شهدای اکبرآباد شهرستان ایذه کعبه ی عاشقان ولایت و شهداء قرار بگیرد.